Sa wakas nakuha ko na ang aking OLYPUS FE270 mula sa servimax. kanina Gastos na naman! Isang tumataginting na anim na libo mahigit ang bayad sa pagpapaayus nito. Grabe nakaka prustreyt, puro gastos! Isa pang nakakalungkot ay nakita ko na namana ang RECTO, siyempre ang daan patungong Gilmore ay LRT1 at LRT2 kung saan ang RECTO ang nag uugnay sa dalawang treyn na ito na pareho kong sinakyan patungong Gilmore. Hay alam mo bang kapag nakkita ko ang Recto ay paulit ulit na sumasama ang loob ko? Bakit? Hmm...teka, baka pag ikinuwento ko ay pagtawanan mo lamang ako. Pero sige dahil mapilit ka ikukuwento ko na ahahahha!
Napaka memorabol sa akin ng lugar na ito, kaso hindi magandang memori ang lagi kong naaalala sa tuwing dadaan ako dito, sa tuwing makikita ko ang napakadaming estudyante dito ganun na din ang mga gimikan lalung lalu na pag nakikita ko ang FEU-east asia kung saan nagtapos ng kolehiyo ang mahal kong asawa na dati ay nobyo ko pa lamang. Hay grabe, alam mo bang ilang beses akong nasaktan noong kame ay magnobyo pa lamang? At dito mismo sa Recto nangyare ang mga pinakamasasakit na kaganapan...eheheh me ganon!?! Oo me ganun talaga. Masakit kaya ang iwan kang mag isa ng jowa mo sa gitna ng party at makita mong magturo ng bilyar sa ibang babae! At ang babae na yun ay malaman laman kong crush nya pala, haliparot na babae! ahahahah talagang me haliparot na word! ehehehhe Hindi lang yun...masakit din na aminin sayu ng jowa mo na nakipag fling sya at ako naman tong si G_g_ inalam ko pa ang buong kuwento at inalam ko pa ang lugar kung saan naganap ang mga pling-plingan na yan! Hay kaya sa tuwing makikita ko ang Recto ewan ko ba...paulit ulit na parang me tumutusok sa aking dibdb. Masakit pa rin...pilit ko mang limutin pero hindi talaga maalis. Alam ko sa sarili ko na pinatawad ko na ang aking asawa kung anu man ang nagawa niya, a;lam kong may pagkukulang din ako. MAsaya naman kame ngayun sa piling aming mga makukulit na anak pero yang mga memoryang yan ay sadyang di maalis sa puso ko. Hindi ko siya naaalala pag di ko nakikita ang recto. Ipaalis ko na kaya nag recto? Hay anu ba yan? Me sakit na ba ako sa utak??? Naku dahil pag nalaman ng asawa ko yan ay tiyak sasabihin nyang me sapak ako sa utak ehehehe kaya di ko nalnag sinasabi kasi nakakahiya di ba? Eniweys salamat sa pakikinig, sana naman ay tuluyan ng mawala sa puso at isip ko ang mga ala alang masasakit. Hay lablayp!
Napaka memorabol sa akin ng lugar na ito, kaso hindi magandang memori ang lagi kong naaalala sa tuwing dadaan ako dito, sa tuwing makikita ko ang napakadaming estudyante dito ganun na din ang mga gimikan lalung lalu na pag nakikita ko ang FEU-east asia kung saan nagtapos ng kolehiyo ang mahal kong asawa na dati ay nobyo ko pa lamang. Hay grabe, alam mo bang ilang beses akong nasaktan noong kame ay magnobyo pa lamang? At dito mismo sa Recto nangyare ang mga pinakamasasakit na kaganapan...eheheh me ganon!?! Oo me ganun talaga. Masakit kaya ang iwan kang mag isa ng jowa mo sa gitna ng party at makita mong magturo ng bilyar sa ibang babae! At ang babae na yun ay malaman laman kong crush nya pala, haliparot na babae! ahahahah talagang me haliparot na word! ehehehhe Hindi lang yun...masakit din na aminin sayu ng jowa mo na nakipag fling sya at ako naman tong si G_g_ inalam ko pa ang buong kuwento at inalam ko pa ang lugar kung saan naganap ang mga pling-plingan na yan! Hay kaya sa tuwing makikita ko ang Recto ewan ko ba...paulit ulit na parang me tumutusok sa aking dibdb. Masakit pa rin...pilit ko mang limutin pero hindi talaga maalis. Alam ko sa sarili ko na pinatawad ko na ang aking asawa kung anu man ang nagawa niya, a;lam kong may pagkukulang din ako. MAsaya naman kame ngayun sa piling aming mga makukulit na anak pero yang mga memoryang yan ay sadyang di maalis sa puso ko. Hindi ko siya naaalala pag di ko nakikita ang recto. Ipaalis ko na kaya nag recto? Hay anu ba yan? Me sakit na ba ako sa utak??? Naku dahil pag nalaman ng asawa ko yan ay tiyak sasabihin nyang me sapak ako sa utak ehehehe kaya di ko nalnag sinasabi kasi nakakahiya di ba? Eniweys salamat sa pakikinig, sana naman ay tuluyan ng mawala sa puso at isip ko ang mga ala alang masasakit. Hay lablayp!
